İletişimin rengi...

-


İletişimi duygu ve düşüncelerimizi bir şekilde birbirimize aktarma davranışı olarak biliriz. Doğrudur da, hayatımızda en çok kullandığımız konuşarak iletişim bazen öyle haller alır ki…

Kimi zaman insanın mutluluğuna kimi zamanda üzüntüsüne bürünür. Nezaman nereden geldiğini bilemediğimiz bir ses ya da nefestir. Bazen de içten bir bakıştır ama öyle güzeldir ki adeta kelimeler uykuya dalar. Bazı zamanlarda ise öfke gömleğini giymiş halde çıkar karşımıza ve kontrol edilmesi mümkün olmayan hallere sebep olabilir.

Dünya bu ya, farklı farklı insanlarla yaşayıpta kusursuz bir iletişim pek mümkün olmamakla birlikte doğru kullanılmadığında yarattığı sorunların çözümünü de güçleştirir. Bazıları “Sessiz kalmak en iyisi” der çözüm için ama sükût bazen en tehlikelisi, bazen de en doğrusudur. Bu durum göreceli olup, kişinin kendi doğru ve değerlerine göre değişkenlik gösterir.

İletişim, duyguları düşünceleri anlatabilmek için kaçınılmaz bir hâldir evet ama sadece konuşmaktan ibaret değil tavır ve davranışlarda da gizlidir. Hatta çoğu zaman tavır konuşmaktan daha tesirlidir. 

Ralph Waldo Emerson’un dediği gibi “Ne olduğunuz o kadar yüksek sesle konuşuyor ki, ne dediğinizi duyamıyorum.”

Yorumlar

  1. Adsız1 Nisan 2021 05:54

    Her bir yazinizi ayrı ayrı begeniyorum,içimizdeki duygulari ifade ediyor,içten,sıcak ve samimi.Benim iletişim dilim konuşmak galiba,sükut ettoğim zaman içim bağırıyor, susturamiyorum.Ama iletişim yazdiginiz gibi kişiden kisiye değişiyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun1 Nisan 2021 06:05

      Tabiki kişi kendini nasıl en iyi ifade edebildigini ancak kendisi bilebilir😊 güzel sözleriniz icinde cok teşekkür ederim🙏

      Sil
  2. Tuğba2 Nisan 2021 11:03

    Ellerine sağlık ne güzel anlatmışsın. Konuşarak çalışan konuşarak yaşayan bir insan olarak ben de kelimelerin iletişim için şart olmadığını düşünüyorum, ellerini nereye koyacağını bilemeyen bir insanın heyecanını hangi kelime tarif edebilir mesela..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun2 Nisan 2021 11:33

      Teşekkür ederim, yada sözleriyle tavırlarını aynı paralelde yansıtmayan insanların, sözlerinin degil tavırlarında yansıttığının tercih edilmesi gibi mesela...

      Sil
  3. Unknown2 Nisan 2021 11:36

    Vaaavv baya etkilendim . Sükut bnce adı gibi kalmalı , yani hayatımda hep karşı tarafa kendimi anlatma çabasına girmedim . Sükut altındır atasözünü baynimde mermere yazılan yazı gibidir . Nasıl ve ne şekilde bu yazı bu derece derinleşti bilmiyorm . Her kimin payı varsa teşekkür ederim 🎀 . Bnligi bulmama yardım etti. Sessiz kalmanın bile bir nimet olduğunu varsayarak hayatıma idame ediyorm .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun2 Nisan 2021 12:14

      Teşekkür ederim, tabiki sükutta bir iletişim şeklidir hatta bazen sözden çok daha fazla şey anlatır anlayan için, iletişim her halle mümkündür buda kişinin tercihine göredir

      Sil
  4. Adsız27 Mayıs 2021 02:52

    Zaten bütün sorunlar kendimizi ifade edemediğimiz için değilmi.Bizim toplumumuz içindeki hisleri anlatamayınca yanlış anlaşılmaya meyilli.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaralar iyileşmez, susmayı öğrenir...

-
Resim
Yara diye tanımlarız yüreğimizde iz bırakan olumsuz yaşanmışlıklarımızı... Kimi zaman dağları taşları yerleri gökleri inleten bir feryatta, kimi zaman da kimsenin göremediği duyamadığı bir derinlikte ve yakıcı bir sızıntı şeklinde belirir. Önce alev alır hararetle savrulur bulduğunu kavurmak istercesine, sonra yavaş yavaş kor olur rüzgar okşadıkça başını, ardından köz olur zamanın ağırlığı çöker omuzlarına, sonra kül olur, iz olur ve en sonunda da his olur... An gelir göze yerleşir siler ferini An gelir söze yerleşir kısar sesini An gelir tene yerleşir çeker elini An gelir bedene yerleşir keser nefesini Devam ettikçe yaşam mücadelesi evrilip hayatın tozuna dumanına karışır gibi gelir ilk zamanlar bize ama ayrıştırıverir onu içimizde canlandığında anılar, işte o zaman düşünürüz ki o yara hep orda, biliriz ki bekler zihnimizde gezinen bir hatıranın ayağı takılsın da kanasın diye ve kanayıp kabuklandıkça varlığını kabullenişimiz başlar. Anlarız ki bunun azı çoğu başı sonu yok, yaşam devam
Devamı

Duygusal gezgin

-
Resim
Sizin hiç duygularınızın ev sahipliğinde kısacık anlarınıza sığdırdığınız uzun seyahatleriniz oldumu? Bedeninizi ardınızda bırakıp ruhunuzu yanınıza alarak olmak istediğiniz yere gitmek gibi mesela? Bazı günler koşturmacalı hayatıma serpiştirdigim yürüyüş molalarında rastladığım parklardaki çimenlik alanların yanında durur, hissizleşen ayaklarımın toprakla buluşmasına izin veririm. Gözlerimi kapatır girintili taşların bıraktığı ürperti ve etrafıma yayılan toprak kokusuyla yemyeşil bir buğday tarlasında dinlenirken bulurum kendimi  Kimi zaman hoyrat bir öfkenin zaptında zorlanırken, sabrı göğsüme nefes diye doldurup etekleri keskin yamaçlarla dolu ve hırçın yankılarla bezeli bir dağın zirvesine tırmandıktan sonra derin bir soluk alıp, öfkemi zirveden aşağı bırakıp azalışını izlerken bulurum kendimi  Bazı anlarda bir umutsuzluk damlası düşer gönlüme, büyüdükçe kaplayan her yanımı. Çaresizliğin güneş olup kavurduğu, hayallerin buhar olup kaybolduğu, rüzgarın bomboş savrulduğu ne yana baks
Devamı

Sakin bir İstanbul sabahı

-
Resim
  Sakin bir İstanbul sabahına uyanıyorum, gözlerimde hala uyku mahmurluğu, evimde yönünü kışa dönmüş hafif üşüten bir sonbahar serinliği... Hergün penceremin önüne gelen, griyle karışık bakır tonlarında tüyleri ve kendine has ötüşleriyle bana huzuru ve evimde bir gün daha sağlıklı bir şekilde uyanabildiğimi hatırlatan tatlı kumruların sabah kahvaltısını verdikten sonra, ev halkını uyandırmadan sessizce ilişiyorum balkondaki köşeme. Sokağın girintili arnavut kaldırımlarında sabahı benden önce karşılamış olanların adım sesleri duyuluyor. Uzun seyahatten döndüğü belli yorgun bir yüz ve onu takip eden valizinin tıkırtıyla ilerleyişini dinledikten sonra, fırından aldığı sıcak ekmeğe dayanamayıp poşetin ucundan bir parça koparan çocuğun ürkekçe etrafına bakıp, kimsenin görmediğine emin olduktan sonra ekmeği yerken yüzünde oluşan masum mutluluğu gülümsetiyor beni. Mevsimin zamanla dans edişi sabahın erken saatlerinde daha net canlanıyor bu tarihi semtte. Yer yer baharın renkli tablosunun baş
Devamı