Hilal Derviş Uzun ~ Kişisel Blog

İlk duyduğumuzda tekbaşınalık gibi algılanan bu söz, aslında dokuz harflik bir kelimeden çok daha fazlası... Bazen aranılan , bazen kabullenilen, bazen de mücadelesi verilendir. Bazılarımızın hayatına henüz hiç uğramasa da bazılarımız için  doğmayan vuslat, sılaya olan hasrettir. Bekleyiştir kimi zaman yalnızlık... sabır elbisesine sarılı, çaresizlikle bezeli, dua rengine boyalı O bize ham olarak gelir ama biz onu kendi değer ve doğrularımızla yoğurup o şekilde dahil ederiz dünyamıza. Hepimiz farklı bir isimle çağırsakta aslında özünde ne olduğunu iyi biliriz. Yalnızlık, hissedilen bir ıssızlık halini aldığında güçleşir. Doldurmadıkça derinleşir kalabalığın içinde bile tenhada bırakır insanı Bazende aranılandır demistik ya, evet onlar için hayatın temposu içerisinde bir fırsat olarak çıkıyor karşımıza, o cok sevdigimiz kitaptan bir kaç sayfa daha veya henüz tamamlayamadığımız tabloyu bitirebilme, yada kendinle başbaşa biraz kafa dinleme gibi daha birçok şey için zaman an...

İletişimi duygu ve düşüncelerimizi bir şekilde birbirimize aktarma davranışı olarak biliriz. Doğrudur da, hayatımızda en çok kullandığımız konuşarak iletişim bazen öyle haller alır ki… Kimi zaman insanın mutluluğuna kimi zamanda üzüntüsüne bürünür. Nezaman nereden geldiğini bilemediğimiz bir ses ya da nefestir. Bazen de içten bir bakıştır ama öyle güzeldir ki adeta kelimeler uykuya dalar. Bazı zamanlarda ise öfke gömleğini giymiş halde çıkar karşımıza ve kontrol edilmesi mümkün olmayan hallere sebep olabilir. Dünya bu ya, farklı farklı insanlarla yaşayıpta kusursuz bir iletişim pek mümkün olmamakla birlikte doğru kullanılmadığında yarattığı sorunların çözümünü de güçleştirir. Bazıları “Sessiz kalmak en iyisi” der çözüm için ama sükût bazen en tehlikelisi, bazen de en doğrusudur. Bu durum göreceli olup, kişinin kendi doğru ve değerlerine göre değişkenlik gösterir. İletişim, duyguları düşünceleri anlatabilmek için kaçınılmaz bir hâldir evet ama sadece konuşmaktan ibaret değil tavır ve da...