Bir pazar nostaljisi...
Mevsim kıştan bahara dönerken yüzünü, hala kafası biraz karışık gibi bu aralar. Çıplak eller için soğuk, kalınca örtülü bedenler için sıcak bir halde ilerleyen günde güneşe olan özlemim ve kendimle başbaşa çıktığım yürüyüşten aldığım keyif için biraz dışarı çıkıyorum. Cadde boyunca türlü istikamette yol alan insanları ve araçları geçtikten sonra caddenin sol tarafındaki küçük nostalji dünkkanının önünde duruyorum. Vitrine şöyle bir göz gezdirdikten sonra, onca yıl ve bu detaylar... herşey bu küçücük dükkana nasıl sığmış diye aklımdan geçirip, esyaların büyüsüyle bir zaman makinasından geçercesine dükkana adım atıyorum. İçerde derin bir sessizlik hakim, sıkı bir nostaljisever olarak, onlara duyduğum evrilmemiş masumiyetin özlemi ve vefayı göstermek için birkaçına dokunup "eski fotoğraflar ve sizler olmasaydınız, bu yoğun hayata anlamlı bir mola verip nasıl yâd edebilirizki anılarımızı" diye içimden geçiriyorum. Geçmiş farklı farklı suretlerde karşımda şuan. Küçüklü büyüklü