Kağıttan gemiyle keyifli bir rota

-



Akşam çekmecelerimi düzenlerken kullanmaya kıyamadığım ajandalarım, defterlerim ve biriktirdiğim kalemlerime baktım uzun uzun. Bir kısmı hediye gelmiş, bir kısmıda beğenerek aldıklarımdı. Bir tanesini açıp birşeyler yazayım derken o bembeyaz sayfadan yıllar geçmesine rağmen hala aynı kağıt kokusunun çıkmış olmasına hayret ettim doğrusu.  Zihnime ilişen koku usulca peşine düştü geçmişten kopup gelen takvim yapraklarının...

Küçükken ne çok severdim, okul başlamadan önce yapılan kırtasiye alışverişlerini. Daha yolda giderken canlanırdı zihnimde rengarenk kalemler, mis kokulu silgiler, ama en çokta defterleri severdim kapağını açar açmaz burnuma dolan yeni kağıt kokusunu...

Güleryüzlü kırtasiyecinin ikram ettiği meyveli şekerlerle dahada güzel hale gelen alışverişi tamamladıktan sonra keyfimi hiçbir şey kaçıramaz edasıyla çıkıp poşetleri ara ara kontrol eder sabırsızlanarak evin yolunu tutardım.

Daha o yaşlarda heyecanlandırırdı beni defterlerimin ilk sayfasına yazmak.  Kapağının iç tarafına kalem izi çıkmasın diye ilk sayfayı hep boş bırakırdım. Daha da güzeli defter kenarına renkli kalemlerle süslemeler yapar baktıkça mutlu olurdum. 

Şimdi o zamanlarımı hatırlıyor ve tebessüm yerleşmiş dudaklarımla bir yudum daha alıyorum demli çayımdan. O kokulu silgilerin bıraktığı izleri yükleyip kağıttan gemilere, gönlümdeki anı deryasına bırakıyorum geziniyor kıyılarımda... Ve yaş almış yıllarıma uğrayıp öyle dönüyor limana. 

Kapanıyor çekmece yine tek kelam yazmadan bembeyaz bırakıyorum sayfaları, anılarım bahardan kalma papatyalar gibi saklanıyor defter aralarına, belki bir dahaki ziyaretimde diye geçiriyorum içimden...

Yorumlar

  1. Adsız27 Mayıs 2021 02:40

    Bende o hislerle duygularla büyüdüm.Ufacık birşeyin beni ne kadar mutlu ettiğini hatırladım.Herkes bu değeri bilemez yaşamadan.Eline sağlık gönlü güzel insan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun27 Mayıs 2021 02:58

      Evet tabi hepimizin hayatında kendisi küçük anlamı büyük ve güzel hisler vardır, çok teşekkür ederim :)

      Sil
    2. Unknown3 Haziran 2021 06:56

      Cok guzel olmus gecmise yolculuk yaptim eline yuregine saglik kizm

      Sil
    3. Hilal Derviş Uzun3 Haziran 2021 23:16

      Çok teşekkür ederim güzel bir an yasatabiliyorsam ne mutlu bana

      Sil
  2. Unknown3 Haziran 2021 11:54

    Aynı duygulari ben de yaşadım adeta duygularıma tercüman olmuş bu yazı. Minik bir soru. Güleryüzlü kirtasiyecinin kirtasiyesinin ismini hatırlıyor musunuz?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun3 Haziran 2021 23:20

      Teşekkür ederim, sizlere güzel şeyler hissettirebiliyorsam ne mutlu bana 🙏 Evet hatırlıyorum. Memleketim Hatay'ın Kırıkhan ilçesindeki Bulut kırtasiyenin sahibi Ahmet amca :) uzun yıllar geçti hala ordamı bilemiyorum

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir tutam kış, bir tutam bahar

-
Resim
Merhaba kış, yine mevsimi ağır ağır demleyip, bir süzekten geçirircesine ayırıyorsun bizi bahardan. Yağdıkça ılık yağmurun, susuzluktan çatlayan tenine doluyor dünyanın ve dokusu yumuşadıkça kayboluyor baharın gizemli melodisi yaprak çıtırtısı. Islandıkça bütünleşiyor toprakla tabiatın yorgun sureti ve uzunca bir uykuya çekilmek için ayrılıyor bahar bir süreliğine aramızdan. Bir elinde ayrılığı diğer elinde kavuşmayı taşıyan mevsim, farklı farklı hayatları bilinmez suretlerde ziyaret ediyor ve her insanın zihninde sakladığı ajandasına sadece kendi okuyabildiği bir alfabeyle satır satır kaydoluyor. Kimimiz için, sıcacık evinin bir köşesinde çayını yudumlayıp pencereden yağmuru izlemektir kış, kimimiz içinse aynı pencereden yağan yağmura tedirginlikle bakan bir çift göz... Kimimiz için ayakları su içinde ama sırtı kocaman bir anne paltosuna sarılı soğuk parmaklı sıcak nefesli bir çocuk, kimimiz içinse heryanı ıslanmış soğuktan titreyen bir annenin onu izleyen minik gözlere bakıp tebess...
Devamı

Askıda eskiyenler

-
Resim
  İnsan zihninin ardında görünmez askıları vardır diye düşünürüm hep. Hayalleri, beklentileri, özlemleri, iç geçirdikleri, kayıp gidenlere kayıtsızlıkları... Sayamadığım, bilemediğim daha kaç tanesi, nicesi. Ne bırakırız yitip gitsin geçmişin sayfaları arasında, ne de tutarız ellerinden can bulsun yaşam yolculuğumuzda. Belki bizim için askıda küf tutmuş bir yarım kalmışlığın zaferle taçlandığı bir emsal, belkide öylece geçen boş bir vakitte zihnimize uğrayan davetsiz misafir hatırlatır en çok da onları bize. Yıllarca özenle saklayıp kullanmaya da kıyamadığımız eşyalar, ömrünü kapalı dolaplar altında geçiren naftalin kokulu kıyafetler, farkedip planlayıp bir türlü uygulamaya geçirilemeyenler, bir gün... Diye cümleye başlayıp bitirebilecek kadar öncelik tanınmayanlar, hayali seyahatler, bir anlık çılgınlıkla gelen cesur başlangıçlar ve ardına iliştirilen bahanelerle sonu gelmeyen kararlar, içimizde uhde olarak barınan söylemeye de dilimizin varmadığı sözler, yaşamın ağırlığı altında...
Devamı

Yaralar iyileşmez, susmayı öğrenir...

-
Resim
Yara diye tanımlarız yüreğimizde iz bırakan olumsuz yaşanmışlıklarımızı... Kimi zaman dağları taşları yerleri gökleri inleten bir feryatta, kimi zaman da kimsenin göremediği duyamadığı bir derinlikte ve yakıcı bir sızıntı şeklinde belirir. Önce alev alır hararetle savrulur bulduğunu kavurmak istercesine, sonra yavaş yavaş kor olur rüzgar okşadıkça başını, ardından köz olur zamanın ağırlığı çöker omuzlarına, sonra kül olur, iz olur ve en sonunda da his olur... An gelir göze yerleşir siler ferini An gelir söze yerleşir kısar sesini An gelir tene yerleşir çeker elini An gelir bedene yerleşir keser nefesini Devam ettikçe yaşam mücadelesi evrilip hayatın tozuna dumanına karışır gibi gelir ilk zamanlar bize ama ayrıştırıverir onu içimizde canlandığında anılar, işte o zaman düşünürüz ki o yara hep orda, biliriz ki bekler zihnimizde gezinen bir hatıranın ayağı takılsın da kanasın diye ve kanayıp kabuklandıkça varlığını kabullenişimiz başlar. Anlarız ki bunun azı çoğu başı sonu yok, yaşam devam...
Devamı