Yağmurdan gelen hüzün... toprak kokusu

-

 


Yağmurlu bir mayıs sabahına uyandım bugün, işe gitmek için evden çıktığım an yoğun bir toprak kokusu sardı her yanımı. Nemli ve başka kokuları örtercesine ağır. Bu koku bana hep çocukluğumu hatırlatır, uzun bir zaman yolculuğuna çıkarır beni...

Daha sesini duyar duymaz evinin koridorundan odasına koşup binanın arka bahçesine bakan pencereyi açıp yağmur ardı yükselen bu kokuyla mest olan bir kız çocuğuydum. Damlaların semada doğup hızla ağacın yapraklarına çarpıp ordanda toprakla kucaklaşmasını izlerdim dikkatle. İzledikçe heyecanlanır, elimi camdan uzatıp yağmura dokunmak için sabırsızlanırdım.

Dışarda yağmurdan kaçışan insanların aksine yürümeyi severdim damlalar parmak uçlarımdan akana kadar. Ellerimi açıp rahmetin avuçlarıma doluşunu izlemek, semadan düşen her damlanın kulağımdaki bestesini dinlemek ve bu muhteşem senfoni bittiğinde her yere yayılan toprak kokusunu içime çekmek... Tarifsiz bir keyifti

Şimdi düşündükçe eski anılar zihnime akıyor, koku henüz devam ederken yüreğime oturan hüznü de yanıma alıp kendimi iş yerimin bahçesinde yağmur altındaki ıslak banka atıyorum. Yağdıkça anlamı değişiyor derinleşiyordu ve yaşadıkça anlıyor insan...

Toprak kokusu anıların en tazesi ve en acısıymış meğer, toprağın koynunda sakladığı soluksuz yaşamların dünyada bıraktığı son kokuymuş...

Yorumlar

  1. Unknown9 Mayıs 2021 13:57

    Yazının görünen ve görünmeyen anlamini öyle iyi anladim ki içim yandı...😢

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun9 Mayıs 2021 14:22

      Ağır bir hüzün mevsimi benim için. Bazen üstü kapalı sözler çok daha fazla şey anlatır bizlere, duygularımı sizlere ulaştırabildiysem ne mutlu

      Sil
  2. OGEDAY9 Mayıs 2021 14:18

    Yağmuru ve yağmurlu havayı seven anlamındaki kelime Plıviofil. Üniversitede Orduyu tercih etmemdeki nedendir yağmuru yağmurlu havayı sevmem.Yağmur içimizdeki o masumiyeti günyüzüne çıkarır o toprak kokusu ruhumuza tesir eder. Elinize emeğinize Kaleminize Sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun9 Mayıs 2021 14:40

      Plıviofil... Bunu daha önce duymamıştım teşekkür ederim. Yağmuru bazılarımız kaçışıp camın ardından izlerken bazılarımız da semada yolunu gözler. Ne güzel tarif ettiniz yağmuru sizinde kaleminize sağlık

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir tutam kış, bir tutam bahar

-
Resim
Merhaba kış, yine mevsimi ağır ağır demleyip, bir süzekten geçirircesine ayırıyorsun bizi bahardan. Yağdıkça ılık yağmurun, susuzluktan çatlayan tenine doluyor dünyanın ve dokusu yumuşadıkça kayboluyor baharın gizemli melodisi yaprak çıtırtısı. Islandıkça bütünleşiyor toprakla tabiatın yorgun sureti ve uzunca bir uykuya çekilmek için ayrılıyor bahar bir süreliğine aramızdan. Bir elinde ayrılığı diğer elinde kavuşmayı taşıyan mevsim, farklı farklı hayatları bilinmez suretlerde ziyaret ediyor ve her insanın zihninde sakladığı ajandasına sadece kendi okuyabildiği bir alfabeyle satır satır kaydoluyor. Kimimiz için, sıcacık evinin bir köşesinde çayını yudumlayıp pencereden yağmuru izlemektir kış, kimimiz içinse aynı pencereden yağan yağmura tedirginlikle bakan bir çift göz... Kimimiz için ayakları su içinde ama sırtı kocaman bir anne paltosuna sarılı soğuk parmaklı sıcak nefesli bir çocuk, kimimiz içinse heryanı ıslanmış soğuktan titreyen bir annenin onu izleyen minik gözlere bakıp tebess...
Devamı

Askıda eskiyenler

-
Resim
  İnsan zihninin ardında görünmez askıları vardır diye düşünürüm hep. Hayalleri, beklentileri, özlemleri, iç geçirdikleri, kayıp gidenlere kayıtsızlıkları... Sayamadığım, bilemediğim daha kaç tanesi, nicesi. Ne bırakırız yitip gitsin geçmişin sayfaları arasında, ne de tutarız ellerinden can bulsun yaşam yolculuğumuzda. Belki bizim için askıda küf tutmuş bir yarım kalmışlığın zaferle taçlandığı bir emsal, belkide öylece geçen boş bir vakitte zihnimize uğrayan davetsiz misafir hatırlatır en çok da onları bize. Yıllarca özenle saklayıp kullanmaya da kıyamadığımız eşyalar, ömrünü kapalı dolaplar altında geçiren naftalin kokulu kıyafetler, farkedip planlayıp bir türlü uygulamaya geçirilemeyenler, bir gün... Diye cümleye başlayıp bitirebilecek kadar öncelik tanınmayanlar, hayali seyahatler, bir anlık çılgınlıkla gelen cesur başlangıçlar ve ardına iliştirilen bahanelerle sonu gelmeyen kararlar, içimizde uhde olarak barınan söylemeye de dilimizin varmadığı sözler, yaşamın ağırlığı altında...
Devamı

Yaralar iyileşmez, susmayı öğrenir...

-
Resim
Yara diye tanımlarız yüreğimizde iz bırakan olumsuz yaşanmışlıklarımızı... Kimi zaman dağları taşları yerleri gökleri inleten bir feryatta, kimi zaman da kimsenin göremediği duyamadığı bir derinlikte ve yakıcı bir sızıntı şeklinde belirir. Önce alev alır hararetle savrulur bulduğunu kavurmak istercesine, sonra yavaş yavaş kor olur rüzgar okşadıkça başını, ardından köz olur zamanın ağırlığı çöker omuzlarına, sonra kül olur, iz olur ve en sonunda da his olur... An gelir göze yerleşir siler ferini An gelir söze yerleşir kısar sesini An gelir tene yerleşir çeker elini An gelir bedene yerleşir keser nefesini Devam ettikçe yaşam mücadelesi evrilip hayatın tozuna dumanına karışır gibi gelir ilk zamanlar bize ama ayrıştırıverir onu içimizde canlandığında anılar, işte o zaman düşünürüz ki o yara hep orda, biliriz ki bekler zihnimizde gezinen bir hatıranın ayağı takılsın da kanasın diye ve kanayıp kabuklandıkça varlığını kabullenişimiz başlar. Anlarız ki bunun azı çoğu başı sonu yok, yaşam devam...
Devamı