Yağmurdan gelen hüzün... toprak kokusu

-

 


Yağmurlu bir mayıs sabahına uyandım bugün, işe gitmek için evden çıktığım an yoğun bir toprak kokusu sardı her yanımı. Nemli ve başka kokuları örtercesine ağır. Bu koku bana hep çocukluğumu hatırlatır, uzun bir zaman yolculuğuna çıkarır beni...

Daha sesini duyar duymaz evinin koridorundan odasına koşup binanın arka bahçesine bakan pencereyi açıp yağmur ardı yükselen bu kokuyla mest olan bir kız çocuğuydum. Damlaların semada doğup hızla ağacın yapraklarına çarpıp ordanda toprakla kucaklaşmasını izlerdim dikkatle. İzledikçe heyecanlanır, elimi camdan uzatıp yağmura dokunmak için sabırsızlanırdım.

Dışarda yağmurdan kaçışan insanların aksine yürümeyi severdim damlalar parmak uçlarımdan akana kadar. Ellerimi açıp rahmetin avuçlarıma doluşunu izlemek, semadan düşen her damlanın kulağımdaki bestesini dinlemek ve bu muhteşem senfoni bittiğinde her yere yayılan toprak kokusunu içime çekmek... Tarifsiz bir keyifti

Şimdi düşündükçe eski anılar zihnime akıyor, koku henüz devam ederken yüreğime oturan hüznü de yanıma alıp kendimi iş yerimin bahçesinde yağmur altındaki ıslak banka atıyorum. Yağdıkça anlamı değişiyor derinleşiyordu ve yaşadıkça anlıyor insan...

Toprak kokusu anıların en tazesi ve en acısıymış meğer, toprağın koynunda sakladığı soluksuz yaşamların dünyada bıraktığı son kokuymuş...

Yorumlar

  1. Unknown9 Mayıs 2021 13:57

    Yazının görünen ve görünmeyen anlamini öyle iyi anladim ki içim yandı...😢

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun9 Mayıs 2021 14:22

      Ağır bir hüzün mevsimi benim için. Bazen üstü kapalı sözler çok daha fazla şey anlatır bizlere, duygularımı sizlere ulaştırabildiysem ne mutlu

      Sil
  2. OGEDAY9 Mayıs 2021 14:18

    Yağmuru ve yağmurlu havayı seven anlamındaki kelime Plıviofil. Üniversitede Orduyu tercih etmemdeki nedendir yağmuru yağmurlu havayı sevmem.Yağmur içimizdeki o masumiyeti günyüzüne çıkarır o toprak kokusu ruhumuza tesir eder. Elinize emeğinize Kaleminize Sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hilal Derviş Uzun9 Mayıs 2021 14:40

      Plıviofil... Bunu daha önce duymamıştım teşekkür ederim. Yağmuru bazılarımız kaçışıp camın ardından izlerken bazılarımız da semada yolunu gözler. Ne güzel tarif ettiniz yağmuru sizinde kaleminize sağlık

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaralar iyileşmez, susmayı öğrenir...

-
Resim
Yara diye tanımlarız yüreğimizde iz bırakan olumsuz yaşanmışlıklarımızı... Kimi zaman dağları taşları yerleri gökleri inleten bir feryatta, kimi zaman da kimsenin göremediği duyamadığı bir derinlikte ve yakıcı bir sızıntı şeklinde belirir. Önce alev alır hararetle savrulur bulduğunu kavurmak istercesine, sonra yavaş yavaş kor olur rüzgar okşadıkça başını, ardından köz olur zamanın ağırlığı çöker omuzlarına, sonra kül olur, iz olur ve en sonunda da his olur... An gelir göze yerleşir siler ferini An gelir söze yerleşir kısar sesini An gelir tene yerleşir çeker elini An gelir bedene yerleşir keser nefesini Devam ettikçe yaşam mücadelesi evrilip hayatın tozuna dumanına karışır gibi gelir ilk zamanlar bize ama ayrıştırıverir onu içimizde canlandığında anılar, işte o zaman düşünürüz ki o yara hep orda, biliriz ki bekler zihnimizde gezinen bir hatıranın ayağı takılsın da kanasın diye ve kanayıp kabuklandıkça varlığını kabullenişimiz başlar. Anlarız ki bunun azı çoğu başı sonu yok, yaşam devam
Devamı

Duygusal gezgin

-
Resim
Sizin hiç duygularınızın ev sahipliğinde kısacık anlarınıza sığdırdığınız uzun seyahatleriniz oldumu? Bedeninizi ardınızda bırakıp ruhunuzu yanınıza alarak olmak istediğiniz yere gitmek gibi mesela? Bazı günler koşturmacalı hayatıma serpiştirdigim yürüyüş molalarında rastladığım parklardaki çimenlik alanların yanında durur, hissizleşen ayaklarımın toprakla buluşmasına izin veririm. Gözlerimi kapatır girintili taşların bıraktığı ürperti ve etrafıma yayılan toprak kokusuyla yemyeşil bir buğday tarlasında dinlenirken bulurum kendimi  Kimi zaman hoyrat bir öfkenin zaptında zorlanırken, sabrı göğsüme nefes diye doldurup etekleri keskin yamaçlarla dolu ve hırçın yankılarla bezeli bir dağın zirvesine tırmandıktan sonra derin bir soluk alıp, öfkemi zirveden aşağı bırakıp azalışını izlerken bulurum kendimi  Bazı anlarda bir umutsuzluk damlası düşer gönlüme, büyüdükçe kaplayan her yanımı. Çaresizliğin güneş olup kavurduğu, hayallerin buhar olup kaybolduğu, rüzgarın bomboş savrulduğu ne yana baks
Devamı

Sakin bir İstanbul sabahı

-
Resim
  Sakin bir İstanbul sabahına uyanıyorum, gözlerimde hala uyku mahmurluğu, evimde yönünü kışa dönmüş hafif üşüten bir sonbahar serinliği... Hergün penceremin önüne gelen, griyle karışık bakır tonlarında tüyleri ve kendine has ötüşleriyle bana huzuru ve evimde bir gün daha sağlıklı bir şekilde uyanabildiğimi hatırlatan tatlı kumruların sabah kahvaltısını verdikten sonra, ev halkını uyandırmadan sessizce ilişiyorum balkondaki köşeme. Sokağın girintili arnavut kaldırımlarında sabahı benden önce karşılamış olanların adım sesleri duyuluyor. Uzun seyahatten döndüğü belli yorgun bir yüz ve onu takip eden valizinin tıkırtıyla ilerleyişini dinledikten sonra, fırından aldığı sıcak ekmeğe dayanamayıp poşetin ucundan bir parça koparan çocuğun ürkekçe etrafına bakıp, kimsenin görmediğine emin olduktan sonra ekmeği yerken yüzünde oluşan masum mutluluğu gülümsetiyor beni. Mevsimin zamanla dans edişi sabahın erken saatlerinde daha net canlanıyor bu tarihi semtte. Yer yer baharın renkli tablosunun baş
Devamı