Böğürtlen kokulu bayram anıları

Bir çocuk var gözlerimde...

Tebessümünde böğürtlen lekesi

Koşar tarlalar arası yollar boyu

Gülüşmelere karışır adımlarının sesi

Bir çocuk var gözlerimde...

Ellerinde ceviz lekesi

Aşar engelleri dallar boyu

Ardı ardına göğsünde atar nefesi

Bayramın yaklaşmasıyla aynı heyecanın ve mutluluğun etrafında toplandığımız günler canlanıyor zihnimde... Gün, sabahın erken saatlerinde odun ateşinin başında kahvaltı için ekmek yapan annemin, ellerine bulaşmış buğday kokusuyla başlayıp, binbir emekle hazırlanmış kahvaltının nakış nakış işlendiği uzun sofralarımızın en keyifli muhabbetlere mesken olmasıyla devam ediyor.

Her bayramda ikram edilmek için alınan rengarenk ambalajlı şekerlerin, saklandığı yer tespit edildikten sonra bir bayram ritüeline dönüşen çocuk istilasına uğramasının ardından ambalaj dolu çöp kutusunun durumu ele vermesiyle sağa sola kaçışan çocukların gülüşmeleriyle daha bir hareketleniyor.

Yaklaşan öğlen vaktiyle artan sıcağın rehaveti, bayramlaşmaların süregelmesiyle unutulup yerini bahçedeki çocuk seslerinin arasında, birbirini daha iyi duyabilmek için alçalıp yükselen sohpetlere bırakıyor. Zamanın akışı ve bir sonraki yemek faslınında tamamlanmasının ardından,  yavaştan kımıldanmaya başlayan asma yapraklarının yanında tüm zerafetiyle salınan kadifemsi dokulu ve mis kokulu güllere düşen gölge, serin ikindi vaktinin habercisi oluyor. 

Bu vakitler bir kısmımız için biraz uyku, diger kısmımız için ise böğürtlen ağaçlarının arasında uzun yolboyu yürüyüşleri anlamına geliyor. Gün ocakta kaynayan akşam çayının dumanı ile sona ererken, sohpet koyulaşıyor, zaman zaman yorgun kahkahalar bölüyor sessizlikleri ve sonunda göz kapaklarımıza yerleşen uykunun en deriniyle buluşuyoruz.

Özlemle yâd ettigim anılarımı sizlerle paylaşırken, şimdiden herkese sağlıklı sıhhatli ve mutlu bayramlar dilerim.