Bir öğretmenden çok daha fazlası...
Bugün hayatındaki maddi manevi binbir zorluklarla bir savaşçı gibi mücadele ederek mesleğini elde etmiş ve o mesleği, görünmez kumaşlardan dikili bir kaftan gibi üzerine giyerek sadece okulda öğretmen olmayı değil hayatın her anında öğretmen gibi yaşamanın ne demek olduğunu daima anlatmış bir eğitim neferinin kızı ve öğrencisi olarak yazmak istiyorum.
Bugün göğsümde kocaman bir ağrı ile uyandım, aynaya baktığımda üzerinde uçları bayrak desenli beyaz yakaları olan mavi önlüklü bir kız çocuğu görüyorum, babasının elinden tutmuş okula doğru gidiyorlar karşılarında pırıl pırıl parlayan gözleriyle öğretmenini bekleyen bir avuç öğrenci, ders zili çalıyor ve hep birlikte neşeyle sınıflara gidiyoruz.
Sınıfta uzunca borularla kurulu bir soba, camlarda bayram kutlamalarından kalma bayraklar, yıpranmış ve yıllardan nasibini almış ahşaptan sıralar, duvarda asılı okuma fişleri, arkadaki yeşil panoda mevsimleri ve ayları anlatan resimler, karşıda kocaman bir kara tahta ve tozu öğretmenin parmaklarından hiç eksik olmayan emektar okul kalemi tebeşir...
Sen, üzerinde takım elbisen ve mesleğinin verdiği gururla önce karşımızda sonrada harfleri doğru ve güzel yazabilmemiz için tek tek yanımızdasın. Hepimizin ellerinde senin ellerinin izleri, gözlerimizde parlak kahverengi gözlerin, kulaklarımızda öğretmekten bir an bile vazgeçmeyen sesin ve artık memleketimin dört bir yanına dağılmış öğrencilerin var. Hatırladıkça gözlerim doluyor, yüreğim burkuluyor...
Önceden önünden geçtiğim kırtasiyeler, seninle yaptığımız keyifli alışverişleri ve "kızıma hangilerinden istiyorsa onlardan ver amcası" sözünü hatırlatıp gülümsetiyorken beni, şimdi bakamıyorum kırtasiye vitrinlerine çünkü kalemler renksiz, silgiler kokusuz, defterlerde ise senden kalan anılar yazılı...
Biliyormusun baba, seninle 29 harflik alfabemizi öğrendim de ordaki harflerin birgün "sensizlik" kelimesinde bir araya gelebileceklerini hiç düşünmemiştim. Şimdi yakınımda biryerlerdesin biliyorum burnumda bahçeden minicik ellerle senin için toplanmış nergiz çiçeğinin evimize yayılan kokusu ve sen yine, kucağında öğrencilerinden aldığın çiçekler ve hediyelerle gülümseyerek karşımdasın. Senin kızın ve öğrencin olduğum için gurur duyuyorum.
Başta ilk ve daima öğretmenim olan babam ve onunla aynı mesleği icra eden canım kardeşim olmak üzere, tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü en içten saygı ve sevgilerimle kutluyorum.
Ahh nergis çiçeği…
YanıtlaSilVe her öğretmenler gününde evimize dolan muhteşem kokusu
YanıtlaSilOkurken içimizi acıtan satırlar ve anılar...Buruk kalmış bir yanımız sanki....Yazını sonuna doğru okurken sensizlik kelimesini ve Candan Erçetin'in o şarkısı : Bir garip hüzün çöker insana İnan bu ev alışamadı Hiçbir zaman sensizliğe Şimdi sensizlik oturuyor Kalkıp gittiğin yerde İnan bana alışamadım Hiçbir zaman sensizliğe Şimdi sensizlik dolaşıyor Çıkıp gittiğin bu evde...
YanıtlaSilTeşekkür ederim, evet iyi bilirim o şarkıyı... En ağrılı "sensizlik" zamanlarımda buluverir beni
SilSabah sabah dolmuşta okuyup beni ağlatan bir yazı olmuş. Rabbim içini ferahlatsin acini hafifletsin.
YanıtlaSilBende yazarken çok zorlandım, ama içimde de tutamadım. Amin inşallah sağolun
SilÇok duygulandım canım rabbim rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah Mehmet abimizinde....
YanıtlaSilÇok sağolun amin inşallah
SilHayatta en güzel şey unutulmamaktır.Kendinini unutturmayan insanlara ne mutlu.Boyle bir baba hemde öğretmen ise arkasında böyle vefalı evlat bırakır.Mekani cennet olsun.
YanıtlaSilOnun, hem evladı, hem öğrencisi, hemde iyi tanıyan bir insan olarak unutmam mümkün değil. Kendisi çoğu insanın hayatında iz bırakmış bir insandır. Çok teşekkür ederim, amin inşallah
SilAhh Hilalciğim okulun ilk gününde gözlerindeki ışıltıyla bekleyenlerden biri olarak bana o günü yeniden yaşattığın için teşekkür ederim. Öğretmenim çok kıymetli biriydi yattığı yerler nur olsun. En büyük şansımdı ona rastlamak. Çok özledik çok özleyeceğiz ama elimizdeki izini başka ellere bulaştırmaya devam edeceğiz. Selamlar...
YanıtlaSilHacer
Canım benim, senin o yemyeşil parlak gözlerle bakışını unutmak ne mümkün. Babam seni o kadar çok anlatırdıki, senin gibi bir öğrencisi olduğu için hep gurur duyardı. Şimdi sende aynı mesleği yapıyorsun ne güzel, babamın izleri senin ellerinden öğrencilerimize evlatlarımıza yayılsın gurur duyarım. Amin inşallah sağolasın
Sil29 harflik alfabemizi öğrendim de ordaki harflerin birgün "sensizlik" kelimesinde bir araya gelebileceklerini hiç düşünmemiştim. Gözlerim doldu,boğazım düğümlendi, bu ne kadar içten bir özlem, senin gibi güzel çiçekler dermiş baban
YanıtlaSilÖzlem ki gün geçtikçe artıyor, boşluğu büyüdükçe büyüyor. Bende çok zorlandım yazarken, çok çok teşekkür ederim
SilAllahim rahmet etsin,en guzel şekilde ağirlasin rabbim
YanıtlaSilAmin inşallah sağolun
SilBabasız kalmak ne ağır bir yük bilirim , bilirsin sen de
YanıtlaSilAğırdır bilirim... Gün geçtikçede ağırlaşır
SilÇok duygulandım ço👏👏k beğendim
YanıtlaSilBoğazım düğümlenerek okudum yazıyı😔 Rabbim sabrını arttırsın. Ne güzel anlatmışsın. Rabbim rahmetiyle muamele etsin mekanı cennet olsun inşallah🤲🏻
YanıtlaSil